အစၥလာမ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး

  “အစၥလာမ္”သာသနာသည္ ကမၻာ့လူသားထုႀကီး တစ္ရပ္ လံုးအား တတန္းတစားတည္း ျဖစ္ေစလို၏။ “အစၥလာမ္”တြင္ အနိမ့္၊ အျမင့္၊ဘုရင္၊သူေတာင္းစား၊သူေဌး၊သူဆင္းရဲ၊ဇာတ္နိမ့္၊ဇာတ္ျမင့္၊ ပညာရွိ၊ပညာမဲ့၊အမ်ိဳးသမီး၊အမ်ိဳးသား အားလံုးတို႔သည္ တန္းတူပင္ ျဖစ္ၾကေပသည္။ “အစၥလာမ္”၏ တရားဓမၼ၊ အဆံုးအမ၊ ဥပေဒ စည္းမ်ဥ္း၊ အမိန္႔ပညတ္၊ က်င့္စဥ္ က်င့္ရပ္ အားလံုးတို႔တြင္ ဤသည့္ အခ်က္ကို အထင္အရွားေတြ႕ရွိရေပသည္။ စၾက၀႒ာတစ္၀န္းႏွင့္တကြ လူသားအားလံုးတို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အဖန္ဆင္းခံမ်ား သာျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီး၊အမ်ိဳးသားအားလံုးတို႔သည္ ဖခင္ႀကီး အာဒမ္ႏွင့္ မိခင္ႀကီး ေဟာင္၀ါ၏ သားသမီးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကေပသည္။ လူသားအားလံုးတို႔သည္ တစ္ေသြးတည္း၊ တစ္သားတည္း၊ တစ္တန္းစားတည္းျဖစ္ၾကေပသည္။ အျမင္မွန္ – ရရွိမႈ၊ မရရွိမႈ၊ အက်င့္အမူ-ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈအားျဖင့္သာလွ်င္ လူသားတုိ႔သည္ တစ္ဦးထက္တစ္ဦးသာၾကေပသည္။ အျမင္မွန္ရရွိ၍ အက်င့္အမူ ေကာင္းေသာသူမ်ားသာလွ်င္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္တြင္ ပုဂၢိဳလ္မြန္ပုဂၢိဳလ္ျမတ္မည္ၾကသည္။

–

အတိတ္ေခတ္အမ်ိဳးသမီးတုိ႔၏ ေၾကကဲြဖြယ္အျဖစ္

  အစၥလာမ္သာသနာမထြန္းကားမီ အီဂ်စ္၊ဘာဘီလံု၊အီရန္၊ ယူနန္၊အိႏၵိယစသည့္ႏုိင္ငံႀကီးမ်ားတြင္  လူေနမႈအဆင့္အတန္းသည္ အေတာ္ပင္ျမင့္မားခဲ့ၾကေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ယင္းသည့္ တုိးတက္ ျမင့္မားမႈမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ မည္သည့္အစိတ္အပိုင္း၌မွ် မပါ၀င္ခဲ့ၾကေပ။ မပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္သာမဟုတ္၊ အမွန္မွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား မတရားလ်စ္လ်ဴျပဳထားခဲ့ျခင္းႏွိမ္ထားခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။

 အတိတ္ေခတ္မ်ားတြင္ ႏုိင္ငံႀကီးမ်ားသည္ အမ်ိဳးသမီးတုိ႔အား အမ်ိဳးမ်ိဳးျမင္ခဲ့ၾကေပသည္။ အမ်ိဳးသမီးတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထင္ျမင္ယူဆခဲ့ၾကေလသည္။ အမ်ိဳးသမီးတုိ႔ႏွင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆက္ဆံ ခဲ့ၾကေလသည္။

– ကမၻာ့အေရွ႕ပုိင္း၌ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီးသည္ အမ်ိဳးသားမ်ားအဖို႔ “အမည္းစက္ႀကီး”ျဖစ္သည္ဟု ယူဆခဲ့သည္။

 – ေရာမႏုိင္ငံတြင္ အမ်ိဳးသမီးသည္ “အိမ္အသံုးအေဆာင္ပစၥည္း” ျဖစ္သည္ ဟုယူဆခဲ့သည္။

 – ယူနန္ျပည္တြင္ အမ်ိဳးသမီးအား “႐ႈိင္တြာန္” ေခၚခဲ့သည္။

 – အတိတ္ေခတ္ အခ်ိဳ႕က်မ္းမ်ားတြင္ “အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ထာ၀ရက်ိန္ဆဲမႈကို ခံအပ္သည္၊ အၿမဲထာ၀စဥ္ က႐ုဏာေတာ္ႏွင့္ ကင္းေ၀းအပ္သည္”ဟု ဆုိထားသည္။

 – အခ်ိဳ႕က်မ္းစာမ်ားတြင္ “အမ်ိဳးသမီးသည္ လူ႕ပန္းၿခံ၏  ဆူးေညႇာင့္ျဖစ္သည္” ဟု ဆိုထားသည္။

– ဥေရာပကမူ အမ်ိဳးသမီးသည္ “ကိုးကြယ္ရာ”တမွ်ျဖစ္သည္ဟု ဆုိခဲ့သည္။

–

အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အစၥလာမ္၏ သေဘာထား

  “အစၥလာမ္”၏ယူဆခ်က္မွာမူ အားလံုးႏွင့္မတူတစ္မူထူးသည္။ “အစၥလာမ္”က အမ်ိဳးသမီးႏွင့္အမ်ဳိးသားတုိ႔သည္ ဖခင္ႀကီး အာဒမ္ႏွင့္ မိခင္ႀကီးေဟာင္၀ါ၏ သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေမာင္ရင္းႏွမမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အညမညျဖစ္ၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးသည္ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားသည္ အမ်ိဳးသားျဖစ္သည္။ တာ၀န္အသီးသီး အခြင့္အေရး အဖံုဖံုရွိၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးသည္ အိမ္ရွင္မျဖစ္သည္။ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕သည္၊ အိမ္ေထာင္စုသာယာမႈ၏ ေသာ့ခ်က္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။

 ဗုခါရီက်မ္းႀကီးတြင္လာရွိသည္မွာ သာ၀ကႀကီး အုမရ္ က-

 “ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ အမိုက္ေခတ္၌ မကၠဟ္ၿမိဳ႕တြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား လံုး၀ တန္ဖိုးမထားခဲ့ၾကပါ။ မဒီနာဟ္ၿမိဳ႕တြင္ အမ်ိဳးသမီး၏ တန္ဘိုးအနည္းငယ္ရွိခဲ့သည္။ အစၥလာမ္ သာသနာ ထြန္းကားလာၿပီး အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မုကၡပါဌ္ေတာ္မ်ား က်ေရာက္လာေသာအခါက်မွ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ တန္ဖုိးကို သိလာ ခဲ့ၾကရပါသည္”ဟု  ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ဖူးေလသည္။

– “အစၥလာမ္”သာသနာ မထြန္းကားမီ အမိုက္ေခတ္တြင္ မိစၦာ၀ါဒီမ်ားသည္ သမီးေမြးလွ်င္ မ်က္ႏွာမသာခဲ့ၾကေပ။ သမီးငယ္ မ်ားကို အရွင္လတ္လတ္ပင္ ေျမျမႇဳပ္ေလ့ရွိခဲ့ၾကသည္။

 ဤသည္ အမိုက္ေခတ္တြင္ အမ်ိဳးသမီးတို႔၏ ေၾကကြဲဖြယ္ ဘ၀ျဖစ္သည္။

– တစ္ေန႔ခရီးသြားေနခိုက္ တမန္ေတာ္ျမတ္က ကုလားအုတ္ ႀကိဳးကိုင္အား-

 “အို-အန္ဂ်ရွဟ္၊ သတိ၊ ဤအမ်ိဳးသမီး မ်ားသည္အလြန္ၾကည္လင္ေတာက္ပႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕လွေသာ ေၾကးမံု(မွန္) ကေလးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၎င္းတို႔ႏွင့္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာဆက္ဆံပါ။ ၎င္းတုိ႔အားေထာက္ထားညႇာတာပါ”ဟု မိန္႔ၾကား၍ အမ်ိဳးသမီးတုိ႔အား အမႊမ္းတင္ေတာ္မူခဲ့သည္။

အမိုက္ေခတ္တြင္ အမ်ိဳးသမီးတို႔အေပၚထား ရွိေသာ သေဘာထားႏွင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ သေဘာထားမွာ မုိး-ေျမတမွ် ကြာျခားေနသည္ကို ေကာင္းစြာ သိႏုိင္ေပသည္။

– “အစၥလာမ္”သာသနာသည္ အမ်ိဳးသမီးတို႔အတြက္ အခ်ိဳ႕ အခြင့္အေရးမ်ားကိုသတ္မွတ္ေပးခဲ့သည္သာ မဟုတ္။ အမ်ိဳးသမီး တုိ႔အား မိမိတို႔၏ နယ္ပယ္၊ မိမိတို႔၏ ေဘာင္တြင္ ေနထုိင္လ်က္ အမ်ိဳးသားတို႔ႏွင့္ တန္းတူအခြင့္အေရးေပးကာ လူ႕အေဆာက္အဦ ႀကီးကို ျပည့္၀စံုလင္ေစခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးတို႔အား အထြတ္အထိပ္ သို႔ ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ခဲ့သည္။

– တမန္ေတာ္ျမတ္က –

ေယာက်္ားသည္ မိမိ၏ အိမ္သူ အိမ္သားမ်ား အေပၚတြင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေသာ အႀကီးအကဲ ျဖစ္သည္။ေယာက်္ားသည္ မိမိ၏အိမ္သူအိမ္သားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ တာ၀န္ေက်-မေက် ေမးျမန္းျခင္း ခံရမည္။ မိန္းမသည္ မိမိခင္ပြန္း၏ အိမ္၏ အိမ္ရွင္မျဖစ္သည္။ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေသာ အႀကီးအကဲ ျဖစ္သည္။ မိန္းမသည္ မိမိအိမ္ေထာင္ ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ တာ၀န္ေက်-မေက်ေမးျမန္းျခင္းခံရမည္ျဖစ္သည္”ဟုမိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

(ဗုခါရီက်မ္း)

–  ဂ်ႏၷတ္သည္ မိခင္မြန္တို႔၏ ဖ၀ါးေအာက္တြင္ရွိသည္။

(မြတ္စလင္မ္က်မ္း)

– အခ်ိဳ႕ တုိင္းျပည္မ်ားတြင္ စံမတူေအာင္ တုိးတက္ခဲ့ၾကသည္ မွာမွန္ပါ၏။ သို႔ရာတြင္ ယင္းတိုးတက္မႈမ်ား၌ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အဘယ္က႑တြင္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကပါသနည္းဟု ေမးလွ်င္ အေျဖကား “နတၱိ”မရွိဟူ၍ပင္ ရရွိေပမည္။

 “အစၥလာမ္”ကား ဤသို႔ မဟုတ္ေပ။

– “အစၥလာမ္”သာသနာ ထြန္းကားလာသည့္အခါ အမ်ိဳးသား တို႔အား အမ်ိဳးသားတို႔ ရသင့္ ရထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို က်ပ္ျပည့္ေပးခဲ့သကဲ့သို႔ အမ်ိဳးသမီးတို႔အားလည္း အမ်ိဳးသမီးတုိ႔ ရသင့္ ရထုိက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို က်ပ္ျပည့္ေပးခဲ့ေပသည္။ “အစၥလာမ္”၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးတို႔သည္ ကမၻာ့သမုိင္းတြင္ စံမတူေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည့္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားသည္ ကမၻာ့သမုိင္းတြင္ အထင္အရွားပင္။

 ဤတြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္လက္ထက္ရွိ အခ်ိဳ႕ မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို အနည္းငယ္ ေဖာ္ျပလိုေပသည္။

 –

အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ သာသနာေရးစစ္ 

  သာသနာေရးကိစၥမ်ားတြင္ ဓမၼႏၲရာယ္မ်ားကို သုတ္သင္ ရွင္းလင္းေသာ “ဂိ်ဟာဒ္” ေခၚ အစၥလာမ္သာသနာေရးစစ္သည္ အခက္ဆံုးကိစၥပင္ ျဖစ္ေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ဧမ”လက္ထက္၌ မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးတို႔သည္လည္း မိမိတို႔အသက္တမွ် ယံုၾကည္ ျမတ္ႏုိးေသာ အစၥလာမ္သာသနာကို ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ တာ၀န္သိသိ၊ သစၥာရွိရွိႏွင့္ သာသနာေရး စစ္ပြဲမ်ားတြင္ စြမ္းစြမ္းတမံ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကေပသည္။ မိမိတို႔၏ စြမ္းရည္သတၱိမ်ားကိုလည္း ကမၻာသိေအာင္ ျပႏုိင္ခဲ့ၾကေပသည္။

– “အုဟုဒ္”စစ္ပြဲတြင္ အခ်ိဳ႕မြတ္စလင္မ္စစ္သည္မ်ား၏ တာ၀န္ ေပါ့ေလ်ာ့မႈေၾကာင့္ ရန္သူမ်ားသည္ စစ္ေရးသာလာခဲ့ၾက၏။ တမန္ေတာ္ျမတ္ထံသို႔ဦးတည္ၿပီးလွ်င္၀ုိင္း၀န္းတိုက္လာခဲ့ၾက၏။ တမန္ေတာ္ျမတ္ထံပါးတြင္လည္း အေသခံစစ္သည္ အနည္း ငယ္သာက်န္ရွိေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ျဖစ္ေသာ အြန္မုအမရာဟ္သခင္မသည္ ေလးတူးႏွင့္ ဓားလြယ္ကို ဆြဲကိုင္၍ တမန္ေတာ္ျမတ္အနီးသို႔ေရာက္ရွိ လာခဲ့၏။ မိမိ၏ ရင္ကိုေျမကတုတ္လုပ္ကာ ရန္သူမ်ားအား ခုခံတုိက္ခုိက္ခဲ့၏။ တမန္ေတာ္ျမတ္အား မိမိအသက္ႏွင့္ လဲ၍ ကာကြယ္ခဲ့၏။ ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ား ရရွိခဲ့၏။

 အြန္မု အမၼရာဟ္ သခင္မသည္ “မုစုိင္လမဟ္” စစ္ပြဲတြင္လည္း သတၱိေျပာင္ေျမာက္စြာျဖင့္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့၏။ ဒဏ္ရာ(၁၂)ခ်က္တိတိရရွိခဲ့၏။ လက္တစ္ဘက္ျပတ္သြားခဲ့၏။

– “ခန္ဒတ္က္”စစ္ပြဲတြင္ ဆြဖီယဟ္သခင္မသည္ ပါ၀င္ ဆင္ႏႊဲခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားရွိရာသို႔ ရန္သူမ်ား ေရာက္လာသည့္အခါ စစ္ပရိယာယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးက်င့္သံုး၍ ရန္သူမ်ားအား အံ့ဖြယ္သရဲ တြန္းလွန္ ကာကြယ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ မိမိတို႔ထံသို႔ တိုး၀င္ လာေသာ ရန္သူတစ္ဦးအား သတ္ျဖတ္ကြပ္မ်က္ႏိုင္ခဲ့သည္။

– “ဟုႏုိင္န္”စစ္ပြဲတြင္ အြန္မုစုလိုင္မ္သခင္မသည္ ဓားေမာက္ဆြဲကိုင္၍ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့သည္။

– သမတႀကီး အုမရ္သခင္ လက္ထက္တြင္ ျဖစ္ပြား ခဲ့ေသာ “ယရ္မူက္” စစ္ပြဲတြင္

 အတ္စ္မာ သခင္မ(သာ၀ကႀကီး အဗူဗကရ္၏ သမီး)၊အြန္မုအဗာန္သခင္မ၊အြန္မုဟကီမ္သခင္မ၊ ေခါင္လဟ္သခင္မ၊ ဟင္ႏၵသခင္မ၊

ဂ်ဳ၀ိုင္ရီယဟ္သခင္မ(တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ၾကင္ရာေတာ္ )တို႔သည္ သတိၱေျပာင္ေျမာက္စြာျဖင့္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။

 အတ္စ္မာသခင္မသည္ လက္နက္မရွိသည့္ အဆံုးတြင္ တံတုိင္းမ်ားျဖင့္ ရန္သူ(၉)ေယာက္တုိ႔အား အံ့ဖြယ္သရဲ ႐ုိက္သတ္ ႏိုင္ခဲ့ေပသည္။

 မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးတို႔သည္ ေျမျပင္စစ္ပြဲမ်ားတြင္သာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္မဟုတ္၊ ေရျပင္စစ္ပြဲမ်ားတြင္လည္း ပါ၀င္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကေပသည္။(Cyprus)ကၽြန္းတြင္ စစ္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့၏။ ထုိစစ္ပြဲတြင္ အြန္မုဟရာမ္သခင္မသည္ ပါ၀င္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ေပသည္။

 စစ္ပြဲမ်ားတြင္ မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ စစ္သည္ မ်ားအား ေရတုိက္ျခင္း၊ ဒဏ္ရာရသူမ်ားအား ေဆးေပးျခင္း၊ ကုသျခင္း၊ က်ဆံုးေသာ စစ္သည္မ်ားႏွင့္ ဒဏ္ရာရသူမ်ားအား စစ္ေျမျပင္မွ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းေပးျခင္း၊ ျမားမ်ား ေကာက္ေပးျခင္း၊ စားေရး ေသာက္ေရး စီစဥ္ေပးျခင္း၊ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ျခင္း၊ သခ်ႋဳင္းတြင္းတူးျခင္း၊ စစ္သည္မ်ားအား အားေပးစကားေျပာျခင္း စသည့္ကိစၥမ်ားကိုလည္း စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေပသည္။

– အာအိရွဟ္သခင္မ၊ အြန္မုစုလိုင္မ္သခင္မ၊ အြန္မုစလီတ္သခင္မတို႔သည္ “အုဟုဒ္”စစ္ပြဲတြင္ ဒဏ္ရာ ရေသာ စစ္သည္ေတာ္မ်ားအား ေရတုိက္ခဲ့ၾက၏။အြန္မုစုလိုင္မ္သခင္မႏွင့္ အန္ဆြာရီ အမ်ိဳးသမီး မ်ားသည္ ဒဏ္ရာရေသာ စစ္သည္ေတာ္မ်ားအား ေဆးထည့္ေပး ခဲ့ၾက၏။ ယင္းသို႔ေဆးထည့္ကုသေပးႏုိင္ရန္အတြက္ တမန္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္ အတူတကြ စစ္ပြဲမ်ားတြင္ အၿမဲတေစ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾက၏။

  အြန္မုအတြီယဟ္သခင္မသည္ စစ္ပြဲ(၇)ပြဲတြင္ စစ္သည္ေတာ္မ်ားအား ထမင္းခ်က္၍ ေကၽြးေမြးခဲ့၏။

– “ယရ္မူက္”စစ္ပြဲတြင္ တပ္စိတ္တစ္စိတ္သည္ တျဖည္းျဖည္း ေနာက္သို႔ဆုတ္လာရင္း ၾကင္ရာေတာ္မ်ားရွိရာ စခန္းသို႔ ေရာက္ရွိလာ ေသာအခါ ဟင္ႏၵသခင္မ၊ ေခါင္လဟ္သခင္မႏွင့္ အျခားအမ်ိဳးသမီးမ်ားက စိတ္ဓာတ္တက္ႂကြေစေသာ လကၤာမ်ား ရြတ္ဆို၍ အားေပးခဲ့ၾက၏။

–

အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ သာသနာျဖန္႔ခ်ီမႈ

– သာသနာျဖန္႔ခ်ီျခင္းသည္ အစၥလာမ္သာသနာ၏ အဓိက အခ်က္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ဤကိစၥကိုလည္း မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီး မ်ားသည္ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကေပသည္။

 (ခတ္တြာဗ္၏သမီး)ဖႊာတိြမဟ္သခင္မ၏ ႀကိဳးပမ္းမႈ ေၾကာင့္ သာ၀ကႀကီးအုမရ္သည္ အစၥလာမ္ သာသနာကို သက္၀င္ ယံုၾကည္လာ ခဲ့ေပသည္။

– စုအ္ဒါသခင္မ၏ ေဟာၫႊန္ျပမႈေၾကာင့္ သာ၀ကႀကီး အုဆ္မာန္သည္ မြတ္စလင္မ္ျဖစ္လာခဲ့ေပသည္။

-အြန္မုစုလိုင္မ္သခင္မ၏ တရားျပမႈေၾကာင့္ သာ၀ကႀကီး အဗူတြာလ္ဟဟ္သည္ အစၥလာမ္ေဘာင္တြင္း သို႔ေရာက္ရွိလာခဲ့ေပသည္။

–  သာ၀ကႀကီး အတ္က္ရမဟ္သည္ ၎င္း၏ဇနီး အြန္မုဟကီမ္သခင္မ၏ ေဟာေျပာမႈေၾကာင့္ အစၥလာမ္ သာသနာကို သက္၀င္ ယံုၾကည္လာခဲ့ေပသည္။

-အြန္မုရွရီက္သခင္မသည္ အစၥလာမ္ သာသနာကို လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာျဖင့္ျဖန္႔ခ်ီေလ့ရွိခဲ့ေပသည္။ မ်ားစြာေသာ ကု႐ုိက္ရွ္မ်ိဳးႏြယ္ ၀င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အစၥလာမ္သာသနာအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ ျခင္းမွာ အြန္မုရွရီက္သခင္မ၏ ေက်းဇူးပင္ ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။

–

 အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ တုိင္းျပည္ထိန္းသိမ္းမႈ

– တုိင္းျပည္ကို မယိမ္းယုိင္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ျခင္းသည္လည္း အစၥလာမ္၏အေရးႀကီးေသာ အခ်က္တရပ္ပင္ ျဖစ္သည္။မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ဤကိစၥကိုလည္း ထိေရာက္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကေပသည္။

 အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားတြင္ အာအိရွဟ္သခင္မသည္ ဤကိစၥကို ထူးကဲစြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ေပသည္။

  ဟိဂ်္ဂ်ရီသကၠရာဇ္(၃၅)ခုႏွစ္တြင္ သမတႀကီးအုဆ္မာန္ လုပ္ႀကံျခင္းခံခဲ့ရ၏။တုိင္းျပည္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈယုိယြင္းလာခဲ့၏။ မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္လာခဲ့၏။

 ထိုအခ်ိန္တြင္ အာအိရွဟ္သခင္မသည္ တိုင္းျပည္ အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းႏုိင္ရန္အတြက္ မိမိကိုယ္တုိင္ ထြက္၍ ႀကိဳးစားခဲ့၏။ မကၠဟ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဗဆြ္ရဟ္ၿမိဳ႕ရွိ မြတ္စလင္မ္မ်ားက အာအိရွဟ္သခင္မ၏ လမ္းစဥ္ကို လက္ခံခဲ့ၾက၏။

–အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္  “အိမာမဟ္” ေရွ႕ေဆာင္မႈ

  ဆြလာတ္၀တ္ျပဳရာတြင္ “အိမာမဟ္” ေရွ႕ေဆာင္ျခင္းသည္ လည္း သာသနာေရးတြင္ အေရးႀကီးေသာ ကိစၥတရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ဤကိစၥကိုလည္း တစ္ခါတစ္ရံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေပသည္။

 အာအိရွဟ္သခင္မ၊ အြန္မုစလမဟ္သခင္မ၊ (အဗ္ဒုလႅာဟ္၏သမီး)အြန္မု၀ရကဟ္သခင္မ၊(ကိမာမဟ္၏ သမီး)စုအ္ဒဟ္သခင္မတို႔သည္ အမ်ိဳးသမီးတို႔အား ေရွ႕ေဆာင္၍ ဆြလာတ္၀တ္ျပဳေလ့ရွိခဲ့ၾကေပသည္။ အြန္ေမ့၀ရကဟ္ သခင္မသည္ မိမိအိမ္ကိုပင္ ဆြလာတ္၀တ္ျပဳရာဌာနအျဖစ္ ျပဳလုပ္၍ ထားခဲ့ေပသည္။

(-မွတ္ခ်က္ယခုေခတ္တြင္ တစ္ေနရာတစ္ဌာနတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားစု႐ံုး၍ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက “အိမာမဟ္” ေရွ႕ေဆာင္၀တ္ျပဳျခင္းကို မျပဳအပ္၊ မျပဳပုိင္ေသာ ကိစၥတရပ္ဟူ၍ပင္ အခ်ိဳ႕က ထင္မွတ္ေနၾကသည္။ ဤသည္ ဘာသာေရး မေလ့လာမႈ၏ အက်ိဳးတစ္ရပ္သာျဖစ္သည္။ ယင္းေတာ္ ဗမာမြတ္စလင္မ္ရြာႀကီးတြင္ ဟာဂ်ီမ ေဒၚနန္းႂကြယ္သည္ မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီးတို႔အား မိမိအိမ္တြင္ စု႐ံုး၍ မိမိ ကိုယ္တုိင္က အိမာမဟ္ ေရွ႕ေဆာင္၀တ္ျပဳခဲ့သည္သာမက အမ်ိဳးသမီးတို႔ႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာသိသင့္ သိအပ္သည္မ်ားကိုလည္း လက္ေတြ႕သင္ၾကား ျပသေလ့ရွိခဲ့သည္။အားက်ဖြယ္ ေကာင္းလွေပသည္။)

–အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ

  အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈတြင္လည္း အခါကာလ အားေလ်ာ္စြာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေပသည္။

(ဆြိဳင္ဖီ၏သမီး) ရကီကဟ္သခင္မ၊ အာအိရွဟ္(ါ)သခင္မ၊ (အဗ္ဒုလႅာဟ္၏သမီး)ေရွ႕ဖါသခင္မတို႔သည္ စြမ္းစြမ္းတမံ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကေပသည္။ ေရွ႕ဖါသခင္မ၏ အေျမာ္အျမင္၊အယူအဆ၊အေတြးအေခၚသည္မွန္ကန္လွ၏။ ရင့္က်က္လွ၏။ သမတႀကီး အုမရ္သခင္သည္ပင္ ေရွ႕ဖါသခင္မ၏ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ားကို ခ်ီးမြမ္းေလ့ရွိခဲ့သည္။

မၾကာခဏ ေရွ႕ဖါသခင္မထံသြားေရာက္၍ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ေလ့ရွိခဲ့သည္။ သမတႀကီးအုမရ္သည္မ်ားေသာအားျဖင့္ ေစ်းမ်ားစီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈ တာ၀န္ကိုေရွ႕ဖါသခင္မအား လႊဲအပ္ထားခဲ့ေလသည္။ မဒီနာဟ္ၿမိဳ႕သို႔ မေရႊ႕ေျပာင္းမီ ကု႐ိုက္ရွ္မ်ိဳးႏြယ္၀င္မ်ားသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ေနအိမ္ေတာ္ကို ၀ုိင္းထားရန္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ ႀကံစဥ္ခဲ့ၾက၏။ ဤသည့္သတင္းကို ရကီကဟ္သခင္မသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္အား အခ်ိန္မီ အသိေပးႏိုင္ခဲ့ေလသည္။အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္အခြင့္အာဏာကိုလည္းရရွိခဲ့ၾကေပသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္လည္း ရန္သူတုိ႔အား ခိုလံႈခြင့္ေပးႏုိင္ခဲ့ေပသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေပးထားေသာ ခိုလံႈခြင့္ကိုသက္ဆုိင္ရာအာဏာပိုင္တို႔က အတည္ျပဳခဲ့ၾကေပသည္။(သာ၀ကႀကီးအလီသခင္၏ႏွမ) အြန္မုဟာနီကရန္သူတစ္ဦးအားခိုလႈံခြင့္ေပးခဲ့ရာ တမန္ေတာ္ျမတ္က

“အို….အြန္မုဟာနီ၊ အသင္မ ခိုလႈံ ခြင့္ေပးထားသူအား ကၽြႏု္ပ္လည္းခိုလႈံခြင့္ေပးသည္”ဟုမိန္႔ၾကားအတည္ျပဳေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

–

အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ပညာေရး

  မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးေတြသည္ (ကိရာအတ္)ကုရ္အာန္ က်မ္းျမတ္ကို ဌာန္က႐ိုဏ္းက်နစြာ ရြတ္ဘတ္သရဇၩယ္ျခင္းပညာ၊ (တဖ္စီရ္) ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္အဖြင့္ဆိုင္ရာပညာ၊ (ဟဒီဆ္) တမန္ေတာ္ျမတ္၏ၾသ၀ါဒေတာ္မ်ားဆုိင္ရာပညာ၊ (ဖိကဟ္) အစၥလာမ့္ ဓမၼသတ္ပညာ၊ (ဖရာအိသ္) အေမြခန္းပညာ…စသည့္ ပညာရပ္မ်ား ကိုေကာင္းစြာ တတ္ကၽြမ္းခဲ့ၾကေပသည္။

–

အမ်ိဳးသမီး“ဟာဖိဇ္”မ်ား

 အာအိရွဟ္သခင္မ၊ ဟဖ္ဆြဟ္သခင္မ၊ အြန္မိစလမဟ္သခင္မ၊ အြန္မိစရကဟ္သခင္မ တို႔သည္ ကုရ္အာန္က်မ္းကို အစမွအဆံုးတိုင္ အာဂံုေဆာင္ထားႏုိင္ ၾကေသာ“ဟာဖိဇ္”မ်ားျဖစ္ၾကေပသည္။

စု၀ိုက္ဒ္၏သမီး ဟင္ႏၵ သခင္မ၊ဟာရိဆဟ္၏သမီး အြမၼိဟိရွာမ္သခင္မ၊ ဟုိင္ယာန္၏ သမီး ရာအိတြာသခင္မ၊ စအိဒ္၏သမီး အြမၼိစအ္ဒ္သခင္မတို႔သည္ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ အခ်ိဳ႕အ၀က္ကို အာဂံုေဆာင္ ထားႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္္။

အြန္မိစအ္ဒ္ သခင္မသည္ ကုရ္အာန္ က်မ္းျမတ္ကို သင္ၾကားေပးေလ့ရွိခဲ့ပါသည္္။

–

အမ်ိဳးသမီး“မုဖတ္စ္စိရ္”မ်ား

 အာအိရွာဟ္သခင္မသည္ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္၏ အဖြင့္တြင္ အထူး ကၽြမ္းက်င္ခဲ့ေပသည္။

မြတ္စလင္မ္က်မ္းႀကီးတြင္ အာအိရွာဟ္သခင္မ၏ အဖြင့္ကို သီးသန္႔ေဖာ္ျပထားပါသည္။

–

အမ်ိဳးသမီး“မုဟဒ္ဒီဆ္”မ်ား

 ဟဒီဆ္ၾသ၀ါဒေတာ္မ်ားဆုိင္ရာ ပညာတြင္ ၾကင္ရာေတာ္ မ်ားသည္ ကၽြမ္းက်င္ခဲ့ၾကေပသည္။

အထူးသျဖင့္ အာအိရွဟ္သခင္မ၊ အြန္မိစလမဟ္သခင္မတို႔သည္ အထူးတလည္ ကၽြမ္းက်င္ခဲ့ၾကေပသည္။

အာအိရွဟ္သခင္မထံမွတစ္ဆင့္ ၾသ၀ါဒေတာ္ (၂၂၁၀)ၾကားသိခဲ့ရ၏။

အြန္မိစလမဟ္သခင္မထံ မွတစ္ဆင့္ ၾသ၀ါဒေတာ္(၃၇၈)ၾကားသိခဲ့ရ၏။

အြန္မိအတြီယဟ္သခင္မ၊(သာ၀ကႀကီး အဗူဗကရ္ိ၏သမီး) အတ္စ္မာ သခင္မ၊ အြန္မိဟာနီသခင္မ၊ (သာ၀ကႀကီးကိုက္စ္၏သမီး) ဖႊာတိြမဟ္သခင္မတို႔ထံမွလည္း ေျမာက္ျမားစြာေသာ ၾသ၀ါဒေတာ္မ်ားကို ၾကားသိခဲ့ရ၏။

–အမ်ိဳးသမီး “မုဖ္သီ”မ်ား

  အာအိရွဟ္သခင္မသည္ ေျမာက္ျမားစြာေသာ ျပႆနာမ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ “ဖသ္၀ါ”ဓမၼသတ္အဆံုးအျဖတ္ေပးခဲ့သည္။ အြန္မိစလမဟ္သခင္မသည္လည္း ဓမၼသတ္ အဆံုးအျဖတ္ အမ်ားအျပားေပးခဲ့သည္။

ဆြဖီယဟ္သခင္မ၊ ဟဖ္ဆြဟ္ သခင္မ၊အြန္မိဟဗီဗဟ္သခင္မ၊ ဂ်ဳ၀ုိင္ရီယဟ္သခင္မ၊ မိုင္မူနဟ္သခင္မ၊ သမီးေတာ္ ဖႊာတြိမဟ္ သခင္မ၊ အြန္မိ႐ႈိ႐ုိက္သခင္မ၊ အြန္မိအတီြယဟ္သခင္မ၊ (သာ၀ကႀကီးအဗူဗကရ္ိ၏သမီး) အတ္စ္မာသခင္မ၊(ကာအစ္ဖ္၏သမီး)လိုင္လီသခင္မ၊ ေခါင္လာသခင္မ၊အြန္မိဒရ္ဒါသခင္မ၊(ဇိုက္ဒ္၏သမီး)အာတိကဟ္သခင္မ၊ (စုဟိုင္လ္၏သမီး) စဟ္လဟ္သခင္မ၊ (ကိုက္စ္၏ သမီး) ဖႊာတြိမဟ္သခင္မ၊ အြန္မိယူစုဖ္သခင္မႏွင့္ အြန္မိစလမဟ္သခင္မတို႔သည္လည္း “ဖသ္၀ါ” ဓမၼသတ္ အဆံုးအျဖတ္မ်ား ေပးခဲ့ၾကေပသည္။

အေမြခန္းပညာ

အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အေမြးခန္းဆုိင္ရာ ပညာမ်ားကိုလည္း တတ္ကၽြမ္းခဲ့ၾကေပသည္။ အထူးသျဖင့္ ဤပညာကို အာအိရွဟ္ (ါ)သခင္မ ေကာင္စြာ တတ္ကၽြမ္းခဲ့ေပသည္။ အေမြခန္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ တစ္ခါတစ္ရံ သာ၀ကႀကီးမ်ားသည္ပင္လွ်င္ အာအိရွဟ္ (ါ)သခင္မအား ေမးျမန္းခဲ့ၾကရေပသည္။

–

ေဆးကုသမႈပညာ

 ေဆးကုသမႈပညာ၊ ခြဲစိတ္ကုသမႈပညာကိုလည္း မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ေကာင္းစြာ တတ္ကၽြမ္းခဲ့ၾကေပသည္။

ရဖီဒဟ္ သခင္မ၊အြန္မိမုတြာအ္သခင္မ၊အြန္မိကဗ္ရွဟ္သခင္မ၊ဟမ္နဟ္သခင္မ၊မုအာဇဟ္သခင္မ၊ လိုင္လီသခင္မ၊အုမိုင္မဟ္သခင္မ၊အြန္မိဇိယာဒ္ သခင္မ၊ရဗီအ္သခင္မ၊ အြန္မိအတြီယဟ္သခင္မ၊ အြန္မိစုလိုင္မ္သခင္မတုိ႔သည္ ေဆးကုသမႈ၊ ခြဲစိတ္မႈတြင္ အထူးကၽြမ္းက်င္ခဲ့ၾကေပသည္။

  ရဖီဒဟ္သခင္မ၏ေနအိမ္သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ဗလီေက်ာင္းေတာ္အနီး၌ ရွိခဲ့၏။ ထိုသခင္မ၏ ေနအိမ္မွာ ခြဲစိတ္ကုသရာဌာနပင္ ျဖစ္လ်က္ရွိခဲ့ေပသည္။

–

လကၤာစီကုံးျခင္းပညာ

 မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ စာေပလိုက္စားခဲ့ၾကသည္။ လကၤာမ်ားကို ေကာင္းစြာသီကံုး ဖြဲ႕ဆိုႏုိင္ခဲ့ၾကေပသည္။လကၤာသီကံုး ရာတြင္ ခြန္စာသခင္မ၊ စုအ္ဒါသခင္မ၊ ဆြဖီယဟ္ သခင္မ၊ အုမာမဟ္သခင္မ၊ (သာ၀ကႀကီး ဟာရိဆ္ ၏သမီး) ဟင္ႏၵသခင္မ၊ (ေအာင္၀ါမ္၏သမီး) ဇုိင္နဗ္ သခင္မ၊အရ္၀ါသခင္မ၊ (ဇိုက္ဒ္၏သမီး) အာတိကဟ္ သခင္မ၊ (သာ၀ကႀကီး အိဆာဆဟ္ိ၏ သမီး ဟင္ႏၵ သခင္မ၊ အြန္မိအိုင္မန္သခင္မ၊ ကင္နီယဟ္ အဗ္ဒရီယဟ္သခင္မ၊(ရာဖိအ္၏သမီး)ကဗ္ရွဟ္သခင္မ၊ မိုင္မူနဟ္ဗလ၀ီယဟ္သခင္မ၊ နစ္အ္မသခင္မႏွင့္ ႐ုကိုင္ယဟ္သခင္မတို႔သည္ အထူးေက်ာ္ၾကားခဲ့ၾကေပသည္။ခြန္စာသခင္မ၏ လကၤာမ်ားမွာ ယခုအခါ စာအုပ္အျဖစ္သို႔ပင္ ေရာက္လ်က္ရွိေခ်ၿပီ။

–

အေထြေထြပညာရပ္မ်ား

– အခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အဆုိပါပညာရပ္မ်ားအျပင္ သာသနာေရးဆိုင္ရာ နက္နဲမႈမ်ားကိုလည္း ေကာင္းစြာ တတ္ကၽြမ္းခဲ့ၾကေပသည္။ ဤတြင္ အြန္မိစလမဟ္(ါ)သခင္မ သည္ အထူးေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ ေဟာေျပာမႈတြင္ (စကန္၏သမီး) အတ္စ္မာသခင္မသည္ အထူးေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ အိပ္မက္ ဒိဗ္ဓုမ္ပညာတြင္ (အုိ႔မိုက္စ္၏သမီး) အတ္စ္မာသခင္မသည္ အထူးေက်ာ္ၾကားခဲ့ေပသည္။

လက္မႈပညာ

 မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ယကၠၠန္းယက္ အတတ္ ပညာ၊ ေတာင္သူလယ္လုပ္သည့္ အတတ္ပညာ၊ စာေရးသည့္ပညာ၊ ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္မႈပညာ၊ သားေရနယ္လုပ္သည့္ပညာ၊ စက္ခ်ဳပ္ ပညာမ်ားကိုေကာင္းစြာ တတ္ကၽြမ္းခဲ့ၾကေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ လက္ထက္တြင္မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အထူးတလည္ ယကၠၠန္းယက္ေလ့ရွိခဲ့ၾကသည္။ ယကၠၠန္းယက္သည့္ပညာျဖင့္ အသက္ ေမြး၀မ္းေၾကာင္းရွာခဲ့ၾကေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္လက္ထက္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕ရွိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ လယ္ယာမလုပ္ခဲ့ၾကေပ။ မဒီနာဟ္ ႏွင့္အျခားစုိေျပေသာၿမိဳ႕ရြာမ်ားရွိအမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္လယ္ယာလုပ္ခဲ့ ၾကေပသည္။မဒီနာဟ္ရွိ အန္ဆြာရီအမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အထူးသျဖင့္ လယ္ယာလုပ္ခဲ့ၾကသည္။မကၠဟ္ၿမိဳ႕မွေရႊ႕ေျပာင္းလာေသာ အမ်ိဳးသမီး မ်ားအနက္ အတ္စ္မာသခင္မလည္း လယ္ယာလုပ္ခဲ့သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ လက္ထက္တြင္ မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ စာေရးတတ္ခဲ့ၾကေပသည္။

စာေရးရာတြင္ သာ၀ကႀကီးအဗ္ဒုလႅာဟ္၏သမီး ေရွ႕ဖါသခင္မသည္ အထူးေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ ေရွ႕ဖါသခင္မသည္ အစၥလာမ္ သာသနာ မထြန္းကားမီ အမိုက္ေခတ္ကပင္ စာေရးတတ္ခဲ့ေပသည္။

ထို႔အတူ ဟဖ္ဆြဟ္သခင္မ၊ (အကဗဟ္၏သမီး) အြန္မိ ကုလ္ဆူမ္သခင္မ၊ (သာ၀ကႀကီးမစ္က္ဒါဒ္ိ၏သမီး) ကရီမဟ္သခင္မတုိ႔လည္း ေကာင္းစြာေရးတတ္ၾကေပသည္။ အာအိရွဟ္သခင္မႏွင့္ အြန္မိစလမဟ္သခင္မတို႔သည္ ေကာင္းစြာတတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပသည္။

–

ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈ

တမန္ေတာ္ျမတ္လက္ထက္တြင္ အခ်ိဳ႕မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈ ျပဳခဲ့ၾကေပသည္။ ခဒီဂ်ဟ္သခင္မသည္ အေရးဗီးယားျပည္တြင္းသာမက ႏုိင္ငံျခားႏွင့္ပင္ ဆက္သြယ္၍ အႀကီးအက်ယ္အေရာင္းအ၀ယ္ျပဳခဲ့ေပသည္။ထို႔အတူ ေဟာင္လာသခင္မ၊ မုလိုင္ကဟ္သခင္မတို႔သည္ လည္းအေရာင္းအ၀ယ္ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေပသည္။ဗင္န္တိမခ္ရဗဟ္ သခင္မသည္ နံ႔သာ၊ ကတုိးမ်ားကို အေရာင္းအ၀ယ္ျပဳခဲ့ေလသည္။

 ဤသည္တို႔ကို ေထာက္႐ႈျခင္းအားျဖင့္ အတိတ္ေခတ္ မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ သာသနာကာကြယ္ေရး၊ သာသနာ ျဖန္႔ခ်ိေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္အေရး၊ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ကို ဌာန္က႐ုိဏ္း က်နစြာရြတ္ဖတ္မႈ၊ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္အဖြင့္၊ ၾသ၀ါဒေတာ္၊ ဓမၼသတ္၊ အေမြခန္း၊ေဟာေျပာမႈ၊ အိမ္မက္ဒိဗ္ဓုမ္၊ ေဆးကုသမႈ၊ ခြဲစိတ္ကုသမႈ၊ လကၤာသီကံုးမႈ၊ လက္မႈပညာ၊ ေရာင္း၀ယ္မႈ…. စသည့္ ေလာကီေရး ေလာကုတၱရာေရးမ်ားတြင္စြမ္းစြမ္းတမံပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေပသည္။

ယခုေခတ္ မြတ္စလင္မ္အမ်ိဳးသမီးတို႔သည္ အတိတ္ေခတ္ အာဇာနည္ မြတ္စလင္မ္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတို႔အား အတုယူသင့္ၾက ေပသည္။ နမူနာျပဳသင့္ၾကေပသည္။ ၄င္းတို႔ကဲ့သို႔ပင္ ေလာကီေရး၊ ေလာကုတၱရာေရးမ်ားတြင္ကိုယ္စြမ္းရွိသမွ်၊ဉာဏ္စြမ္းရွိသမွ်လက္ေတြ႕ လိုက္နာက်င့္သံုးအပ္ၾကေပသည္။

-(သီရိပ်ံခ်ီ အလႅာမဟ္ ဃာဇီ မုဟမၼဒ္ ဟာရွင္မ္ေရး မိခင္မြန္က်မ္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပသည္။)